By yon bonnie banks

Wij waren niet verdrietig om het zogenaamde Art Deco hotel te verlaten en ademden de heerlijke frisse zeelucht in terwijl wij met onze koffertjes achter ons aan rollend langs de esplanade naar de auto liepen. Eenmaal de koffers te hebben gedropt liepen we naar ons geliefde Wetherspoons om te ontbijten. Bagel met zalm voor pap en ouderwetse havermout voor mij. De Oban distilleerderij was al flink aan het stoken merkte ik op bij het langslopen. Helaas konden we deze niet meer bezoeken. In de auto reden we over prachtige weggetjes door nog mooiere landschappen naar Loch Lomond. Ik zong het liedje over Loch Lomond uit volle borst. Toen het Loch in zicht kwam kroop er een grote glimlach over mijn gezicht. Met kriebels in mijn buik stopten we op een parkeerplaats met geweldig uitzicht. We klommen omhoog voor het nog beter kunnen zien van het meer. Bij Luss hadden we een iets luxe lunchplek gevonden en aten we wat. Ons nu weer mooie hotel was makkelijk te vinden en gaf ons goedkope parkeerkaartjes waar ik erg blij mee was. Papa leek er weer blij mee te zijn. Helemaal de verkeerde kant op gelopen dus de musea voor morgen op de planning gezet. Het centrum was mooi en een aantal straat artiesten had het goed voor elkaar. Eentje had zijn hond ingezet om geld te verzamelen met een pet. Aan de ene kant super schattig maar aan de andere kant een beetje zielig. Ik hoop dat de hond een goed leven heeft met lange wandelingen, een warm huis en veel liefde. Pap werd getrokken naar een pub wat ik er wat smoezelig uit vond zien. Blijkbaar is dat een goed iets voor pubs maar een slecht iets voor hotels. Ik geloof dat het de natuurlijke habitat is van het bijzondere ras, Petrus Kooisapiens. Fijne dag gehad. Morgen vast meer te vertellen.